Choć to stwierdzenie zabrzmi pewnie nieco trywialnie – zaryzykuję: 😉 Wszyscy chcemy, aby nasze dzieci były szczęśliwe. Teraz i w
Wiele zachowań i reakcji naszych dzieci w różnych codziennych sytuacjach wprawia nas w zakłopotanie i budzi w nas niepokój. Dzieje
Relacje z innymi ludźmi mają decydujący wpływ na nasz rozwój, nasze zdrowie i ogólne zadowolenie z życia. Doskonale wiemy, jak
“Biegniesz na każde zawołanie, niech sobie chwilę popłacze – nic jej przecież nie będzie”, “On tak zawsze wymusza krzykiem?”, “Za
“Oj Magda, daj spokój – nasi rodzice nie byli mistrzami świadomego rodzicielstwa, a jednak wyrośliśmy na ludzi. A edukacja? Wiesz,
Dziecko nie „przygotowuje się” Pracownicy systemu oświaty mówią stale o umiejętnościach: związanych z czytaniem, związanych z pisaniem, związanych z komunikowaniem
Jako dorośli na ogół boimy się popełniać błędy. Wydaje nam się, że mylenie się świadczy o nas – o braku
Fascynujące jest to, że najlepsze i najbardziej wzniosłe pomysły przychodzą nam do głowy właśnie wtedy, kiedy zajmujemy się czymś relaksującym
Siedzę, piszę do Was i łzy szczęścia spływają mi po policzkach. Podczas zwykłych-niezwykłych zakupów w centrum handlowym spotkałam dziś pewną
Adaptacja dziecka do przedszkola bywa jednym z najtrudniejszych okresów zarówno dla rodziców, jak i ich pociech. Niełatwo znaleźć złoty środek,
Miało być obszerne słowo wstępu, pokazujące, że adaptacja do przedszkola to jeden z bardziej wymagających okresów życia dziecka. Miały być
Kiedy rozmawiam z rodzicami młodszych i starszych dzieci i obserwuję ich, prawie za każdym razem dostrzegam (dość oczywiste) wspólne prawidło
Jako rodzice chcielibyśmy stworzyć swoim dzieciom możliwie najbardziej sprzyjające warunki rozwoju fizycznego, emocjonalnego i intelektualnego. Chcemy, aby dobrze się odżywiały,
To, w jaki sposób komunikujemy się ze swoimi dziećmi, ma niebagatelny wpływa na ich sposób postrzegania siebie i myślenia o
“Córeczko, posprzątaj swoje zabawki!”, “Synku, zjedz jeszcze trochę – zostawiłeś na talerzu połowę obiadu”, “Wynieś śmieci”, “Nie, tak się tego
Rodzice często pytają, czy w chwili, w której przestaną chwalić swoje dzieci, może stać się tak, że stracą one motywację
Jesteśmy oceniani na każdym kroku. W sklepie, w szkole, w pracy, w domu i na ulicy. W każdym miejscu i
Nareszcie udało mi się na chwilę usiąść. Jest dziesiąta. Wstałam dziś wcześnie rano, żeby na spokojnie popracować, przygotować śniadanie i
Znasz to uczucie, które ogarnia Cię w chwilach bezradności i zwątpienia w swoją matczyną moc? Kiedy starasz się z całych
Mimo że trudno jest czasem odpowiedzieć innym, że mają przestać coś robić, zwłaszcza, kiedy to krzywdzi nas czy nasze dzieci, można to ćwiczyć i pracować ze swoją asertywnością. Kiedy babcia, wujek, czy inny dorosły rani nasze dziecko, tj.: porównuje je z innymi, zawstydza je, wyśmiewa (itd.) możemy coś z tym
Każdy rodzic chciałby, aby jego dziecko było empatyczne i potrafiło budować konstruktywne relacje; umiało szczerze przeprosić, kiedy i z szacunkiem odnosić się do siebie i innych. Aby mogło się to powieść, dziecko potrzebuje dobrej praktyki z otoczenia. Ta praktyka nie ma polegać na zmuszaniu dziecka do bezrefleksyjnego wypowiadania słów, ale
Kiedy ktoś odtrąca nasze dziecko w zabawie albo odmawia mu czułości, mamy ochotę rzucić się na niego z przysłowiowymi pazurami, a nasze serce pęka na milion drobnych kawałków. To zrozumiałe. Chcielibyśmy dla naszych dzieci jak najlepiej. Życzymy sobie, aby były szczęśliwe i radosne; lubiane i kochane przez innych. Czy jednak
Najczęściej zwracamy uwagę na nasze dzieci, kiedy robią coś, czego nie lubimy; coś, co narusza nasze granice albo granice innych. Dzieci szybko się uczą, że przybiegamy do nich niemal zawsze wówczas, kiedy się ze sobą kłócą. Aby zapamiętywały jednak to, co dobre dla nich i innych i uczyły się, że
Przygotowuję w kuchni śniadaniówkę dla córki na zajęcia i słyszę jej rozmowę z młodszym bratem: -Przepraszam że na ciebie krzyknęłam, nie wystarczyło mi cierpliwości, ale zabrałeś mi rysik z ręki, a ja bardzo tego nie lubię. Chciałabym dobrze się bawić, a jak mi wyrywasz, to ja już się dobrze nie
To nie jest tak, że jak wybrałaś bliskościowe i bezprzemocowe podejście do swojego dziecka, to inni też takie wybiorą. Że jak Ty nie używasz komunikatów typu: „przestań płakać, przecież się nie stało”, „oj, nieładnie”, „ale grzeczna dziewczynka”, to inni też z nich zrezygnują. Z czasem, o ile nie będziesz ich
Wchodzę do mieszkania i słyszę krzyk mojego starszego dziecka. Widzę, że W. zamknęła się w pokoju i coś przeżywa, płacze. Powód nie jest mi znany. – Co się dzieje? – pytam męża. – W. chciała trzeciego loda, kiedy byliśmy na Kępie, a ja powiedziałem nie. Przyjęła to. Było spokojnie. Przyszliśmy
Zmęczenie, pośpiech, codzienne rodzicielskie wyzwania oraz nieustanne mierzenie się z zapisanymi w nas wzorcami postępowania, potrafią odbierać wewnętrzną moc i energię. Kiedy jest mi trudno i źle, jestem zmęczona i niewyspana, zaczynam myśleć o sobie (i innych) w mało budujący sposób. Otwieram wówczas szufladę z dobrymi myślami, które wspierają mój
Zatrzymał mnie ten obraz. Zatrzymał w uważności na to, co we mnie i w nas. W przypomnieniu o tym, że wszyscy TO w sobie mamy. Naturalną zdolność zanurzenia się w chwili obecnej. W przepływie; poczuciu połączenia. Ćwiczenie uważności to chwile obecności, którymi obdarowujesz siebie i świat. Nie całe dnie, czy
Stał nad nią i popłakiwał, bo bardzo chciał bawić się pistoletem do kleju (na zimno), z którego W. właśnie korzystała. Kiedyś bym natychmiast zaingerowała, namawiała, pouczała. Wczoraj się zatrzymałam, stanęłam obok, aby zadbać o bezpieczeństwo dzieci, ale więcej byłam (obecna) w uważności i obserwacji, niż w działaniu, gadaniu, wymyślaniu, zadawalaniu…
