Bądź dla siebie dobry, Rodzicu. 💚 Nieustanna złość i żal do siebie za to, że nie udało Ci się postąpić w określony sposób w kontakcie z dzieckiem, czy partnerem nie służą ani Tobie, ani Twoim bliskim. Są jedynie ogniwem zapalnym, nakręcają spiralę trudnych uczuć i emocji. Oddalają Cię od czułego i

ak – byłam na „każde zawołanie”. Tak – nosiłam i karmiłam piersią przez kilka lat. Tak – spałam i wciąż śpię blisko. Tak – jestem dostępna fizycznie i emocjonalnie dla swojego dziecka. Tak – szanuję jego uczucia, potrzeby i upodobania. Tak – kocham je zawsze, bezwarunkowo, nie tylko wtedy, gdy

Rozmowa z mężem o dziecku i tym, co można robić, kiedy narusza ono nasze granice. – Madzia, mam serio obawy, że to nie jest ok. – O czym mówisz? – Zobacz, Wika dziś mnie obsypała piaskiem i rzuciła nim w twarz, kiedy jej powiedziałem, że się zbieramy do domu, bo

– Mamo, mamo, chcę iść na ogródek! – Myślę, że to dobry pomysł, kochanie. – To ubierz mnie mamo. – Co masz na myśli? – pytam, wiedząc, że córka zwykle ubiera się sama. – Załóż mi te duże spodnie na deszcz i błoto. Nie umiem ich sama… Mamo, mamo, no

– Mamo, chcę ci coś powiedzieć. Pani w przedszkolu naruszyła moje granice. Na takie słowa od razu reaguję nieco podwyższonym poziomem napięcia, ale biorę głęboki oddech i wsłuchuję się uważnie. – Słyszę, że coś Cię zaniepokoiło i uraziło. – Pani w złości coś powiedziała. Bo była niewyspana i dzieci były

– Nie kumam, o co chodzi, Madzia! – rzuca mój mąż po małym konflikcie z dzieckiem. – Widzę, że jest ci trudno. – Wkurzam się. Dlaczego ona mnie bije i narusza granice, kiedy ja nigdy jej nie krzywdzę i nie naruszam granic? – Wkurza cię, że nie wiesz, skąd się

ozmowa z mężem o relacji z dzieckiem. – Madzia, weź mi wyjaśnij, bo trochę nie rozumiem. Kiedy Ty przebywasz z Wiki i na przykład o coś ją prosisz, to ona zwykle z Tobą współdziała. No dobra, są sytuacje, że jest zmęczona albo rozzłoszczona i wtedy w ogóle jest trudno, ale

Kiedy niemowlę i starsze dziecko płacze i intensywnie wyraża swoje emocje, naszym naturalnym i instynktownym odruchem jest pospieszyć mu z pomocą. Niestety zdarza się, że obawa przed oceną naszych rodzicielskich kompetencji, przed opiniami, że “dziecko wchodzi ci na głowę” i “jesteś na każde jego zawołanie”, często sprawia, że powstrzymujemy się

– Mamo, zmęczona jestem – mówi moja córka, pokładając się na moich kolanach. – Widzę, Kochanie, że się pokładasz. To był intensywny dzień, prawda? – Tak i mam dużo uczuć. – O, to jest dla mnie bardzo ciekawe. Opowiesz mi o tym? – No, czuję uczucia w głowie i w

To, co mówimy do naszych dzieci, ma niebagatelny wpływ na ich sposób patrzenia na siebie i myślenia o sobie, a od poczucia bezpieczeństwa i poczucia własnej wartości zależy, czy i w jaki sposób dzieci poradzą sobie w różnych życiowych sytuacjach. Jeśli zatem pragniemy, aby były spokojne, silne, radosne, odważne, wierzyły