Dzieci trudno jest niekiedy zachęcić do ubrania się przed wyjściem na zewnętrz, posprzątania po zabawie / w swoim pokoju, nauki,
Kiedy dziecko jest w stresie i napięciu, nieraz trudno jest mu samodzielnie sobie z nimi poradzić. Wprawdzie posiada ono wielką
O ile potrafimy przyjąć, że dzieci płaczą, biją i tupią w złości, kiedy im czegoś odmawiamy albo się na coś
W dzieciństwie i okresie dorastania nieraz słyszeliśmy komunikaty typu: “Nie płacz, przecież nic się nie stało!”, “Bądź grzeczny i przestań
Narodziny dziecka i mamy to piękne, ale często także trudne i wyczerpujące doświadczenie. Ciąża i poród, a później towarzyszenie maleństwu
Stałam tu nad brzegiem Wisły ponad 15 lat temu. Zlękniona, krucha, niepewna. Szukająca celu, siebie i szczęścia. Myślałam wtedy, że
Kiedy dziecko doświadcza złości, często chcielibyśmy, jak najszybciej ją ukrócić. Ponieważ przez lata przyzwyczajano nas do pewnych komunikatów typu: „No
Dużo mówi się dziś o tym, aby nie zostawiać dzieci samym sobie w płaczu oraz z trudnościami, z jakimi mierzą
Córka powiedziała do brata, że jest “głupim bobkiem”. Zrobiła to w złości. Gdy zdała sobie sprawę z tego, że sprawiła
Tego dnia wstałam totalnie niewyspana i skołowana. Maluch nie spał pół nocy (zęby), a starsza córka obudziła się ze wszystkim
Kiedy ktoś odtrąca nasze dziecko, zwykle reagujemy złością albo smutkiem, które mogą wiązać się z naszymi własnymi doświadczeniami. Wewnętrznymi wspomnieniami
Miłość do dziecka jest dla nas – rodziców czymś tak naturalnym, że raczej rzadko zastanawiamy się nad tym, jaka ona
Wszyscy chcielibyśmy, aby nasze dzieci dorastały w ciepłych i serdecznych relacjach. Darzyły się szacunkiem i zaufaniem. Aby mogło się to
Jako dzieci niejednokrotnie słyszeliśmy od bliskich sobie dorosłych przykre i niewspierające komunikaty. Nie dziwi więc fakt, że stały się one
Kiedy dziecko wierci się podczas posiłku, odrabiania lekcji, czesania go, czy zakładania mu kurtki, rodzice zwykle reagują poirytowaniem. Wymagają od
Dzieci zazwyczaj boją się zastrzyków i pobierania krwi. Nic więc dziwnego, że zanoszą się płaczem, zanim jeszcze trafią do gabinetu
Dzieci wyrażają swoją złość wielokrotnie w ciągu dnia/tygodnia i robią to na wiele różnych sposobów. Czasem krzyczą i płaczą; rzucają
Dorosłym często wydaje się, że przemoc wobec dziecka wiąże się wyłącznie z używaniem siły fizycznej wobec niego np. biciem go,
Każdemu z nas zdarzy się czasem wejść w utarty schemat i powiedzieć do dziecka coś, czego nie chcemy. Możemy jednak
Wymaganie od dzieci, aby były grzeczne (czyli najczęściej nie wyrażały swoich emocji i nie płakały, ale robiły to, co się
Każdy rodzic chciałby, ale jego dziecko z nim współdziałało i bez słowa sprzeciwu wypełniało różne zadania i prośby. Ponieważ współczesny
Powtarzanie dzieciom tego samego sto i więcej razy potrafi dać się we znaki każdemu z nas. To zrozumiałe, że chcielibyśmy
– Mamo, ja chcę usmażyć ostatniego placka! – woła moja 9-letnia córka. – Pewnie, proszę. Asekurować cię, czy chcesz działać
Dziecko zachowuje się „źle” wówczas, kiedy źle się czuje. Jeśli chcemy, aby zachowywało się “lepiej”, najpierw mamy pomóc mu lepiej
Każdy z nas chciałby chwili spokoju w sytuacji, gdy rozmawia z drugą osobą przez telefon, czy na żywo. Niestety zazwyczaj
Dzieci nie zawsze zachowują się tak, jakbyśmy tego chcieli i jak nam się podoba. Niejednokrotnie mamy więc poczucie, że postępują
Córka wraca ze szkoły. Rozdrażniona wchodzi do mieszkania, rzuca plecak i kurtkę na podłogę, myje ręce i kładzie się na
Jako rodzice mierzymy się na co dzień z wieloma wyzwaniami i jesteśmy przeładowani sporą ilością różnych obowiązków. Trudno jest nam
Wśród wielu dorosłych wciąż obecne jest przekonanie o tym, że dzieciom nie wolno płakać i się „mazać”, bo płacz jest
o, w jaki sposób mówimy do dzieci, gdy jedzą posiłek, wpływa na ich zainteresowanie jedzeniem i chęć poznawania nowych smaków,
Wychodzę spod prysznica. Jestem rozluźniona i zregenerowana. Widzę, że mąż usypia synka w pokoju dziennym. Wchodzę więc po cichu do sypialni. Córka siedzi na podłodze z twarzą schowaną w dłonie i popłakuje. Nie, wiem, co się dzieje. Siadam więc obok i spokojnie to sprawdzam: – Czy coś się stało kochanie?
Przeleżałam dziś pół dnia. Pozwoliłam sobie na to. Bez wyrzutów sumienia i poczucia, że marnuję czas, bo to był najbardziej wartościowy czas ever. W poszanowaniu własnych potrzeb i granic. W lekkości, spokojnym, głębokim oddechu, empatii i łagodności do tego, co we mnie żywe; co domagało się uwagi i zaopiekowania. Kiedyś
– Jestem taka zdenerwowana, że mam ochotę powiedzieć kura przez „w”. – Dzięki, że się tym dzielisz. A co cię tak zdenerwowało, córeczko? – To, że mnie pospieszacie. Nie ma szkoły. Nie ma pracy, a wy mi cały czas gadacie. – Słyszę, że chciałabyś więcej spokoju. Tak? – Tak, świetego
Moja sześcioletnia córka w ciągu ostatnich dni, w różnych sytuacjach, bardzo intensywnie i nerwowo się śmiała. Dostawała przysłowiowej głupawki przy każdej nadarzającej się okazji. Jakoś trudno było mi chwilami to przyjąć i dotrzeć do źródła. Dopiero po dwóch dniach zrozumiałam, co kryje się za jej zachowaniem i dostroiłam swoją postawę
Ma10luch raczkuje i co kilka chwil wdrapuje się – to na moje nogi – to na ręce. Starsza córka próbuje rozwiązać krzyżówkę i zadaje mi mnóstwo pytań. W mieszkaniu panuje totalny chaos. Ziemniaki są jeszcze nieugotowane. Poziom mojego głodu sięga zenitu. Synek zaczyna płakać. Biorę go na ręce. Próbuję znaleźć
Kopnęłam tatę! – Wiem, słyszałam wszystko i widzę, że ci z tym trudno. Jesteś rozzłoszczona i wystraszona? – Tak! Nie wiem, co mnie ogarnęło – mówi moja córka w płaczu i poczuciu bezradności. – I wystraszyłaś się tego? – Tak. – Rozumiem. Chcesz się przytulić? – Nie teraz. – Tata
Leżysz i nic nie robisz, a obiad nieugotowany?”, „Śpij razem z dzieckiem w czasie jego drzemki, inaczej się wykończysz”, „Nie śpij z dzieckiem, bo przyzwyczaisz”, „Malujesz się? To nie wypada. Matki się nie malują”, „Zadbaj o siebie, bo wyglądasz na zmęczoną!”, „Ja miałam troje dzieci i jakoś dawałam radę; dom