Kiedy dzieci postępują wbrew naszym oczekiwaniom, w złości i poirytowaniu potrafimy dotkliwie je skrytykować, np. słowami typu: “Czy ty nie potrafisz nic zrobić dobrze?!”, “Jesteś za nerwowa. Uspokój się!”, “Dlaczego nie możesz być grzeczna, jak twój brat?”, “Ale z ciebie gapa!”, “Czy ty nie możesz choć raz się normalnie zachować?”,
Wbrew powszechnym opiniom, zawstydzanie dziecka nie pomoże mu lepiej zrozumieć siebie i swojego zachowania, ale na całe życie wtłoczy je w niesłuszne(!) przekonanie o tym, że nic mu się nie udaje, jest głupie, gorsze od innych, bezwartościowe, niegodne miłości i szacunku. Mając taki obraz siebie, nietrudno o liczne problemy zdrowotne,
Krzyk dziecka jest naturalnym sposobem komunikowania przez nie swoich emocji, niezaspokojonych potrzeb, trudności i granic. Wraz z krzykiem dziecko uwalnia zwykle nadmierną ilość hormonu stresu (kortyzolu), a tym samym zrzuca z siebie nadwyżkę emocjonalnego napięcia i się reguluje. Nie możemy zatem zabronić dziecku wołać o pomoc i radzić sobie z
Poranki z przedszkolakami potrafią wyssać z nas ogrom energii i są prawdziwym testem naszej cierpliwości. Zazwyczaj wiążą się z pośpiechem, chaosem i ciągłym dziecięcym: „NIE!” To naturalne, że Twój kilkulatek jest rozdrażniony, bo chciałby jeszcze wylegiwać w łóżku, bawić się ulubionymi zabawkami lub zostać w piżamie i nie musieć zakładać
Dziecko, które zaczyna się śmiać lub uśmiechać w sytuacji, kiedy jesteśmy zdenerwowani jego postępowaniem, potrafi wyprowadzić nas z równowagi. Dzieje się tak dlatego, że chcemy być uwzględnieni przez dziecko, a jego zachowanie może otwierać w nas pewne przekonania, np. o tym, że młody człowiek nas nie szanuje, ignoruje i wyśmiewa.
Kłótnie na temat różnic w podejściu do dziecka zdarzają się zapewne każdej parze. Ważne, aby się w nich nie zapętlać, a wyciągać z nich mądre i wspierające wnioski. W tym celu warto przypominać sobie o tym, że zawsze możemy dostrzec perspektywę partnera i go usłyszeć, ale także uszanować siebie i
W trudnych emocjach niełatwo powstrzymać się oceniających komentarzy i rozkazujących komunikatów. Niestety długofalowo zniechęcają one dzieci do współpracy z nami i oddalają nas od dobrego kontaktu. Nikt z nas nie lubi przecież żądań i wiecznego dopasowywania się do oczekiwań innych. I oczywiście czasem trzeba coś zrobić od razu, bo cały
Kiedy dziecko robi coś, czego nie chcemy, najchętniej dalibyśmy mu karę, aby natychmiast przestało. I oczywiście przestraszenie dziecka nauczką, mogłoby szybko zadziałać, ale ta metoda niesie tak wiele problemów i ryzyk, że trudno mówić o jej sensie i skuteczności. Chyba, że chcemy zniszczyć swoje dziecko i naruszyć jego zdrowie psychiczne
Kiedy dzieci biją, wyzywają i popychają, w złości i poczuciu bezradności kierujemy do nich przykre i oceniające słowa, które stają się wewnętrznym głosem dzieci na całe życie. Wiadomo, że tego nie chcemy, ale co robić, gdy emocje biorą górę? Czym zastąpić automatyczne formułki, których nauczyliśmy się we własnym okresie dzieciństwa
Często mówimy o tym, że mamy więcej cierpliwości i zrozumienia dla swoich dzieci, niż partnerów. Wkurza nas bowiem poziom umiejętności komunikacyjnych innych dorosłych, frustruje brak przestrzeni na spokojne rozmowy i oczywiście fakt, że w różny sposób podchodzimy do swoich pociech. I o ile codzienne spory wśród par są rzeczą naturalną,
