Aaaaa! – słyszę krzyk mojego starszego dziecka dobiegający z garderoby. Podbiegam do niej. Drzwi są zamknięte. Pukam. – Co jest kochanie? Mogę wejść? – Nic. Zostaw mnie. – Słyszałam twój krzyk i przybiegłam. Jesteś tam bezpieczna? – Tak, jestem wściekła. – Zdenerwowałaś się? – Iiiiiidź, mamo! – Jestem tutaj pod

Sprzątasz, gotujesz, robisz zakupy, kąpiesz dzieci, podajesz im posiłki, ubierasz, przebierasz, pielęgnujesz. Ogarniasz swoją pracę, działalność, dokumenty. Wizyty u lekarzy, terapeutów, specjalistów. Wspierasz swoje dzieci w przeżywaniu emocji, starasz się dbać o ich rozwój. Czytasz, szkolisz się, dowiadujesz. Analizujesz nowe podejścia i badania. Wybierasz, testujesz, próbujesz. Wątpisz, boisz się, przeżywasz.

Często dotykają nas opinie innych na nasz temat. Nieraz mamy poczucie krzywdy, a czyjeś słowa i czyny włączają w nas różne mechanizmy. Odpowiadamy złością, atakiem, ucieczką, wycofaniem, zamrożeniem. ———/——— To naturalne, że chcielibyśmy czuć się wartościowi i dobrzy w tym, co robimy. 😌Kiedy ktoś próbuje podważyć nasze umiejętności, automatycznie przyjmujemy postawy,

Mąż przechadza się z maluchem po hotelowym korytarzu. Nosi, śpiewa, kołysze. Usypianie trwa dobre dwadzieścia minut. W międzyczasie podchodzi starsza pani… – Ale pan długo nosi. A synek chyba nie chce usnąć? – Potrzebuje trochę czasu. Siedzę na fotelu obok, pije herbatę i przysłuchuję się rozmowie. – Oj, jak będzie

– Wika, daj mi telefon proszę, czas oglądania minął – rzucam w ferworze zajęć i poczuciu wszechogarniającego mnie zmęczenia. – Zaraz mamo, jeszcze chwilę. – Potrzebuje współpracy, kochanie. Chciałabym, abyś podała mi smartfon. – Za chwilę, mamo. – Wika, zaczynam odczuwać złość. Chciałabym, abyś podała mi… – Ej, mamo –

– Hej córeczko. Jak się dziś masz? – pytam moje dziecko kilkanaście minut po tym, jak wstało. – Źle. Nie wyspałam się i nic mi się nie chce! – odpowiada nieco podniesionym tonem. – Ok, rozumiem i słyszę to zniechęcenie. Chcesz się przytulić? – Nie. – Gdybyś czegoś potrzebowała, jestem

Niezależnie od tego, gdzie jesteśmy i czego doświadczamy. W co wierzymy i za czym podążamy. Kim jesteśmy. Wszyscy potrzebujemy pokoju, miłości, wspólnoty, zrozumienia, wsparcia, czułości; akceptacji, uznania, bycia docenionym i usłyszanym; spokoju, siły, lekkości, sprawiedliwości. ———— Wysyłajmy je w świat, a otrzymamy… 🙏💓✌️🦒 ———— Uwalniajmy się stopniowo od oceniania i wartościowania.

– Hej, a co u nas tak poważnie? – pytam, wchodząc do domu, po godzinie nieobecności w nim. Mój mąż przechodzi bez słowa kręcąc głową. Córka zerka na mnie i trochę nerwowo się uśmiecha. Synek śpi na kanapie. – No dobra. Widzę, że coś jest na rzeczy. Podzielicie się tym,