Kiedy dziecko wpada w złość, niejednokrotnie zaczyna bić, kopać, rzucać różnymi przedmiotami. To dość naturalny i instynktowny sposób rozładowania złości (a raczej napięcia) przez dziecko, jednak nie jest on najbardziej wspierający. Dlatego tak ważne jest, aby praktykować z dzieckiem różne strategie radzenia z rozbrajaniem złości, w sposób nie krzywdzący innych.
Kiedy dziecko bije, zwykle się denerwujemy i czujemy się zakłopotani. Nieraz interpretujemy zachowanie dziecka jako jego “złośliwą” naturę lub jako własny błąd wychowawczy. Tymczasem patrzenie na dziecko przez pryzmat oceny i samokrytyki nie pomaga nam go zrozumieć i pomóc mu w trudnych sytuacjach. Dlatego tak ważne jest, aby uczyć się
Istnieje ogromna różnica pomiędzy tym, kiedy wykrzykujemy swoją złość na głos, wołając np.: „O rany! Ale jest mi trudno tego słuchać”, a krzyczymy na kogoś; obwiniamy, pouczamy, zawstydzamy, czy wyzywamy. Podnoszenie głosu na innych nie jest dobrym rozwiązaniem i nikomu w niczym nie pomaga. Oczywiście zdarza się ono każdemu z
Dzięki badaniom neurobiologicznym i neuropsychologicznym wiemy już, że dziecko, które płacze, potrzebuje wsparcia życzliwego dorosłego. I mimo że czasem trudno jest nam reagować czule na kolejny wybuch płaczu dziecka, możemy przypominać sobie o tym, że tylko w bliskim kontakcie fizycznym z nami, rozregulowane dziecko ma szansę wrócić do realnej równowagi
Rodzice często pytają o to, co robić, aby przeżyć święta w spokojny i przyjemny sposób oraz jak poradzić sobie w trudnych momentach, podczas spotkań z bliskimi. Najbardziej wymagające wydają się być sytuacje, kiedy inni odnoszą się do nas lub naszych dzieci nie tak, jakbyśmy chcieli. Uznajemy wówczas, że wyjazdy na
Zobaczenie drugiego człowieka i uświadomienie sobie, co może leżeć u podstawy jego zachowania, pomaga często poczuć się spokojniej i pewniej w danej relacji, a w rezultacie sprawić, że staje się ona bardziej konstruktywna. Warto więc pamiętać o tym, że każde zachowanie drugiego człowieka ma swoje źródło; wiąże się z jakimiś
Kiedy dziecko nieustannie powtarza komunikat: “Nudzi mi się”, często rodzą się w nas trudne uczucia i emocje. Nieraz się denerwujemy, ponieważ nie wiemy, o co dziecku właściwie chodzi; czujemy się bezradni i myślimy, że nienależycie organizujemy mu czas. Bywamy niepewni co do swoich kompetencji oraz zmęczeni ciągłym wymyślaniem zabaw i
Po trzech godzinach porannej, intensywnej zabawy obfitującej w radosne okrzyki, synek wyszedł z tatą na spacer. Jak tylko drzwi się zatrzasnęły, córka rzekła: -Uf! To najlepszy moment tego dnia. Jaka jestem szczęśliwa, że O. sobie poszedł; niech go nie będzie i nie będzie. Jak dobrze bez niego! Jak ja nie
Dzieci nie zawsze zachowują się tak, jakbyśmy tego chcieli i jak nam się podoba. Niejednokrotnie mamy więc poczucie, że postępują wbrew nam i robią nam na złość. Przecież tyle razy prosimy i powtarzamy, że czegoś nie lubimy lub na coś się nie zgadzamy, a one znowu “to” robią. Tymczasem okazuje
Dzieci trudno jest niekiedy zachęcić do ubrania się przed wyjściem na zewnętrz, posprzątania po zabawie / w swoim pokoju, nauki, czy próbowania umiejętności, które czasem im nie wychodzą. Jako rodzice chcielibyśmy jednak szybko uzyskać efekt, czyli sprawić, że dzieci zrobią to, o co je prosimy, w ustalonym czasie. Czy tak
