Kiedy dziecko zrobi coś, czego nie chcieliśmy, często odpalają się w nas różne programy i przekonania typu: “Musi dostać karę, inaczej się nie nauczy”, “Dostanie nauczkę, to zacznie mnie szanować” itp.. Przy takiej narracji nietrudno o nakręcenie się w agresywnej złości na dziecko i przemocowe działania wobec niego (tj. szarpanie,
Zamiast dawać rady innym rodzicom, pytajmy o ich zdanie na dany temat i sprawdzajmy, jak możemy pomóc. To wystarczy. Oto post, który podpowie, jak to robić. Niech Was wspiera i inspiruje! ❤️❤️❤️
W trudnych emocjach niełatwo powstrzymać się oceniających komentarzy i rozkazujących komunikatów. Niestety długofalowo zniechęcają one dzieci do współpracy z nami i oddalają nas od dobrego kontaktu. Nikt z nas nie lubi przecież żądań i wiecznego dopasowywania się do oczekiwań innych. I oczywiście czasem trzeba coś zrobić od razu, bo cały
Każdy z nas może odczuwać inaczej. W związku z tym bardzo ważne jest, aby nie zaprzeczać temu, co czuje dziecko, ale to zauważać i przyjmować. Takie podejście pozwoli dziecku, a później dorosłemu lepiej ufać sobie i swoim odczuciom. Brak zaufania do siebie przyczynia się do postępowania sprzecznego z własnymi potrzebami
Kiedy dziecko robi coś, czego nie chcemy, najchętniej dalibyśmy mu karę, aby natychmiast przestało. I oczywiście przestraszenie dziecka nauczką, mogłoby szybko zadziałać, ale ta metoda niesie tak wiele problemów i ryzyk, że trudno mówić o jej sensie i skuteczności. Chyba, że chcemy zniszczyć swoje dziecko i naruszyć jego zdrowie psychiczne
Nie chcemy, aby nasze dzieci biły, szczypały, kopały i gryzły, jednak te działania najczęściej NIE są wybierane przez dzieci celowo i po to, aby kogoś skrzywdzić, ale są one ich automatyczną reakcją ciała; pewnym impulsem z miejsca złości, bezradności, niezadowolenia, czy niemocy. To NIE znaczy, że mamy akceptować naruszające postawy
Kiedy dzieci biją, wyzywają i popychają, w złości i poczuciu bezradności kierujemy do nich przykre i oceniające słowa, które stają się wewnętrznym głosem dzieci na całe życie. Wiadomo, że tego nie chcemy, ale co robić, gdy emocje biorą górę? Czym zastąpić automatyczne formułki, których nauczyliśmy się we własnym okresie dzieciństwa
Kiedy straszymy dzieci, zapamiętują one głównie lęk przed określonym działaniem, a to nie służy dobrze ich rozwojowi. Boją się wówczas próbować kolejnych aktywności i przestają (z entuzjazmem) podejmować się nowych wyzwań. To nie pomaga im podążać za potrzebami, które rodzą się na danym etapie i nie rozwija u dzieci coraz
Często mówimy o tym, że mamy więcej cierpliwości i zrozumienia dla swoich dzieci, niż partnerów. Wkurza nas bowiem poziom umiejętności komunikacyjnych innych dorosłych, frustruje brak przestrzeni na spokojne rozmowy i oczywiście fakt, że w różny sposób podchodzimy do swoich pociech. I o ile codzienne spory wśród par są rzeczą naturalną,
W naszym języku wciąż królują określenia i zwroty, które nic nie znaczą dla dziecka, ponieważ są dla niego abstrakcyjne i niewiele wartości wnoszą do jego postrzegania siebie i rozwoju. Oceniają, przekierowują uwagę dziecka na spełnianie oczekiwań, zadowalanie innych i otrzymywanie przeróżnych gratyfikacji, ale nie pomagają dziecku skupić się działaniach i
