Kiedy dzieci krzyczą do nas przykre słowa, obok trudnych wspomnień otwierają się w nas także granice. Im mimo że wiemy, że dzieci nie chcą nas skrzywdzić, a ich słowa są jedynie wynikiem silnych emocji i niedojrzałych układów nerwowych, pragniemy wykrzyczeć zdecydowane: “Stop! Nigdy więcej tak do mnie nie mów”. I
Najczęściej zupełnie nieświadomie mówimy do swoich dzieci w taki sposób, który zniechęca je do siebie nawzajem. Pokazuje zwłaszcza starszemu dziecku, że nie mamy już dla niego czasu, musi ustępować młodszemu i przyjmować jego obecność z pełnym zrozumieniem, a w ogóle jest wszystkiemu winne. Jakby to starsze dziecko było odpowiedzialne za
Przez lata karcono nas za popełnianie błędów, więc dziś automatycznie zdarza się nam robić to samo wobec siebie i innych, w tym wobec swoich dzieci. Ponieważ jednak doskonale wiemy, że takie podejście niszczy ich wiarę w swoją wartość i swoje możliwości oraz nie wspiera motywacji wewnętrznej dzieci do nauki, odkrywania
– Mamo, ja chcę usmażyć ostatniego placka! – woła moja 9-letnia córka. – Pewnie, proszę. Asekurować cię, czy chcesz działać sama? – Sama. – To ja idę się przebrać. Wracam po kilku minutach. Córka zdejmuje usmażonego placka z patelni i przekłada go na talerz. Podchodzę bliżej z ciekawością i uśmiecham
Tego nie wolno, tamtego nie wolno, a dziecko wciąż robi swoje. „Jak grochem o ścianę” – twierdzimy i wciąż powtarzamy to samo… Tymczasem dziecku trudno jest zrozumieć abstrakcyjne sformułowania; przyjąć ogólne normy i prawdy. Trudno też uznać, że ktoś, kto jest dla niego całym światem, narzuca dziecku swoją wolę i
Pośpiech towarzyszy większości z nas niemal każdego dnia. Ponieważ dzieci mają zupełnie inne poczucie czasu, niż dorośli, dla nich pośpiech jest jeszcze większym stresorem. To oznacza, że dzieci potrzebują więcej wsparcia w sytuacjach, kiedy trzeba wyjść szybko z domu i do niego wrócić, zdążyć na czas do lekarza, czy przedszkola,
Chyba każdy rodzic chciałby, aby jego dziecko chętnie się dzieliło, a co za tym idzie nie generowało stresujących sytuacji w czasie spotkań z innymi dziećmi. Tymczasem rzadko się tak dzieje. Po pierwsze dzieci się kłócą i jest to zupełnie naturalne. Po drugie nikt nie lubi, kiedy grasuje się w jego
Córka wraca z zajęć dodatkowych w kiepskim nastroju. To się niemal nie zdarza, więc jestem ciekawa, co się stało. Trudny dzień? – pytam spokojnie. Tak! – wyrzuca moje dziecko. Na co masz chęć? Na ciszę – dopowiada wymownie W. Ok. Jestem, gdybyś czegoś potrzebowała. Córka wchodzi do mieszkania, rzuca swój
Dzieci doświadczają na co dzień całej gamy emocji i zdarzeń, a także słyszą o sobie różne rzeczy zarówno od nas, rodziców, jak i innych dzieci oraz dorosłych. Ponieważ to, co przytrafia się dzieciom (zwłaszcza, gdy jest trudne) i to, co się do nich mówi, dzieci uznają niejednokrotnie za jedyną prawdę
Od pewnego momentu dzieci przebywają w różnych miejscach i środowiskach. Budują relacje z nowymi osobami, co niejednokrotnie wzbudza w nas niepokój i rodzi pewne wątpliwości. Przecież nie mamy wpływu na to, co inni mówią do naszych dzieci i w jaki sposób do nich podchodzą. Obawiamy się więc, że panie w
