Kiedy dzieci biją, wyzywają i popychają, w złości i poczuciu bezradności kierujemy do nich przykre i oceniające słowa, które stają się wewnętrznym głosem dzieci na całe życie. Wiadomo, że tego nie chcemy, ale co robić, gdy emocje biorą górę? Czym zastąpić automatyczne formułki, których nauczyliśmy się we własnym okresie dzieciństwa
W naszym języku wciąż królują określenia i zwroty, które nic nie znaczą dla dziecka, ponieważ są dla niego abstrakcyjne i niewiele wartości wnoszą do jego postrzegania siebie i rozwoju. Oceniają, przekierowują uwagę dziecka na spełnianie oczekiwań, zadowalanie innych i otrzymywanie przeróżnych gratyfikacji, ale nie pomagają dziecku skupić się działaniach i
Zawstydzanie dziecka i wypowiadanie do niego mocnych słów typu: “Śmierdzisz!”, “Zrób coś ze sobą, bo nikt cię nie będzie chciał!”, “Jaka ty jesteś gruba. Nie jedz tyle!” itd., przyczynia się do obniżania poczucia wartości dziecka dziś i w przyszłości. Buduje negatywny obraz samego siebie i krzywdzącą relację dziecka ze swoim
Kiedy dzieci krzyczą do nas przykre słowa, obok trudnych wspomnień otwierają się w nas także granice. Im mimo że wiemy, że dzieci nie chcą nas skrzywdzić, a ich słowa są jedynie wynikiem silnych emocji i niedojrzałych układów nerwowych, pragniemy wykrzyczeć zdecydowane: “Stop! Nigdy więcej tak do mnie nie mów”. I
Najczęściej zupełnie nieświadomie mówimy do swoich dzieci w taki sposób, który zniechęca je do siebie nawzajem. Pokazuje zwłaszcza starszemu dziecku, że nie mamy już dla niego czasu, musi ustępować młodszemu i przyjmować jego obecność z pełnym zrozumieniem, a w ogóle jest wszystkiemu winne. Jakby to starsze dziecko było odpowiedzialne za
Córka wraca z zajęć dodatkowych w kiepskim nastroju. To się niemal nie zdarza, więc jestem ciekawa, co się stało. Trudny dzień? – pytam spokojnie. Tak! – wyrzuca moje dziecko. Na co masz chęć? Na ciszę – dopowiada wymownie W. Ok. Jestem, gdybyś czegoś potrzebowała. Córka wchodzi do mieszkania, rzuca swój
Dzieci doświadczają na co dzień całej gamy emocji i zdarzeń, a także słyszą o sobie różne rzeczy zarówno od nas, rodziców, jak i innych dzieci oraz dorosłych. Ponieważ to, co przytrafia się dzieciom (zwłaszcza, gdy jest trudne) i to, co się do nich mówi, dzieci uznają niejednokrotnie za jedyną prawdę
Od pewnego momentu dzieci przebywają w różnych miejscach i środowiskach. Budują relacje z nowymi osobami, co niejednokrotnie wzbudza w nas niepokój i rodzi pewne wątpliwości. Przecież nie mamy wpływu na to, co inni mówią do naszych dzieci i w jaki sposób do nich podchodzą. Obawiamy się więc, że panie w
Zakupy z dzieckiem, ponieważ niejednokrotnie konieczne do zrobienia właśnie we dwoje, potrafią przysporzyć nam wielu trudnych emocji i wprawić nas wszystkich w zakłopotanie. Dzieje się tak z różnych powodów, np.: ze zmęczenia i z przebodźcowania, małych stópek tupiących na widok kolorowych pojazdów, gier i lalek oraz niepotrzebnych uwag części przechodniów,
Ponieważ przez lata słyszeliśmy, że płacz i krzyk dziecka są oznaką krnąbrności, słabości i manipulacji, dziś, często automatycznie reagujemy na dziecięce emocje sławetnym: „Uspokój się. Przecież nic się nie stało”, albo „Nie histeryzuj i przestań się mazać!”. Tego typu komunikaty niestety nie rozwiązują problemu. Nie pomagają dziecku lepiej się poczuć,
