Zatrzyma w najbardziej niespodziewanym momencie. Wówczas gdy tak bardzo będzie zależało ci na tym, żeby nic nie pokrzyżowało twoich planów. Nie zburzyło tego, co robisz. Zatrzyma cię, choć wcale nie będziesz tego chcieć, bo nie będzie na to czasu i przestrzeni. Zatrzyma cię nagle… i przebudzisz się. Nareszcie. Ostatnie tygodnie
W dzieciństwie raczej rzadko spotykaliśmy się ze strony bliskich z bezprzemocowym porozumieniem, uwzględniającym nasze potrzeby, uczucia i emocje. Niejednokrotnie słyszeliśmy: „Przestań się mazać!”, „Nie wolno płakać”, czy „Przecież to nic nie boli, uspokój się!”, co skutkowało i do dziś skutkuje m.in. tym, że: 1. często wypieramy swoje trudne emocje albo/i
Rozmowa z moją córką po spotkaniu z przyjaciółmi, którym właśnie urodziło się dziecko… – Mamo, a dlaczego dorośli tak powoli ubierają małego dzidziusia i ciągle na niego patrzą i są tacy, że delikatnie go przytulają i dotykają. I że cały czas się do niego uśmiechają? – Pytasz o to, dlaczego
Przez prawie trzy lata przygotowywałam i odwoziłam córeczkę rano do przedszkola. Od jakiegoś czasu z różnych powodów zadanie to przejął mój mąż. Oto jaką wiadomość otrzymałam od niego przed kilkoma minutami (tak, mam zgodę autora na publikację 🙂): „Madzia, chcę Ci podziękować za trzy lata ogarniania Wiki rano do przedszkola. Jesteś
„Parę minut zaufania, parę minut uwagi poświęconej entuzjazmowi dzieci zmieni ich życie – i z pokolenia na pokolenie zmieni świat”. Andre Stern Jako rodzice chcielibyśmy zapewnić swoim pociechom szczęśliwe dzieciństwo i spełnione życie. Każdego dnia staramy się więc w taki sposób dbać o ich rozwój, aby wyrastały na mądrych, silnych
– Mamo, jestem najsłabsza w budowaniu z kartonów! – rzuciła dziś nagle moja córka. W pierwszej chwili trochę zaniemówiłam, ale w końcu złapałam oddech… – Słyszę, że budowałaś z kartonów, tak? – Tak, w przedszkolu budowaliśmy domki. – I ty zbudowałeś swój, tak? – No, tak. I jestem najgorsza ze
– Mamo, nie idę dziś do przedszkola. Nie chcę. – rzuciła rano moja córka, owijając się wymownie w ciepły koc. – Widzę, że chciałabyś zostać w domu. – Tak, bo brzuch mnie trochę boli i źle się czuję. – Przykro mi. A co Ci dolega poza bólem brzucha? – Trochę
Gdyby spojrzeć na świat rozwoju dzieci z nowej perspektywy – szeroko rozumianego naśladownictwa kulturowego – procesy uczenia się nabrałyby zupełnie innego znaczenia. Okazuje się bowiem, że zdolność rozumienia treści przekazu jest istotnie związana z umiejętnością imitacji. Co więcej – wymiana informacji między ludźmi odbywa się trochę samoistnie i zupełnie naturalnie,
„Magda, proszę, podpowiedz, co robić, bo ja czegoś tutaj nie rozumiem. Na czym polega to całe Porozumienie bez Przemocy i Rodzicielstwo Bliskości? Że dziecko się złości, wścieka, gryzie, tupie, wrzeszczy albo na mnie pluje, a ja mam mu powiedzieć: „Ojej, widzę, że jest ci trudno”, albo „Jesteś zdenerwowany, jestem obok
