W dzieciństwie i okresie dorastania nieraz słyszeliśmy komunikaty typu: “Nie płacz, przecież nic się nie stało!”, “Bądź grzeczny i przestań się mazać”, “Taki duży chłopak i płacze. Wstydź się!”… Nie ma się więc czemu dziwić, że czasem automatycznie powielamy dawne wzorce i uznajemy płacz dziecka jako oznakę jego słabości i
Kiedy dziecko jest w stresie i napięciu, nieraz trudno jest mu samodzielnie sobie z nimi poradzić. Wprawdzie posiada ono wielką moc podążania za tym, co podpowiada mu ciało, ale często do pełnego wyregulowania się dziecko potrzebuje życzliwego sobie dorosłego. Nie oznacza to, że mamy być mistrzami ZEN, emanować spokojem i
Dorosłym często wydaje się, że przemoc wobec dziecka wiąże się wyłącznie z używaniem siły fizycznej wobec niego np. biciem go, czy szarpaniem. Tymczasem istnieje szereg zachowań i metod wykorzystywanych w relacji z dzieckiem, z których dorośli korzystają czasem zupełnie bezwiednie, a które odbijają się na psychice dziecka i sprawiają, że
Dzieci zazwyczaj boją się zastrzyków i pobierania krwi. Nic więc dziwnego, że zanoszą się płaczem, zanim jeszcze trafią do gabinetu zabiegowego i czują się rozemocjonowane podczas szczepienia, czy pobrania krwi. Samopoczucie dziecka nie pozostaje zwykle obojętne także dla rodzica, a kiedy dorosły jest w dużym napięciu, trudno jest mu spokojnie
Miłość do dziecka jest dla nas – rodziców czymś tak naturalnym, że raczej rzadko zastanawiamy się nad tym, jaka ona właściwie jest. Czy kochamy dziecko bezwarunkowo i uczymy się przyjmować je takim, jaki jest, czy też nie. Tymczasem zatrzymanie się przy tej kwestii może przynieść nam i dziecku dużo wparcia
Nasze myśli potrafią wprowadzić nas w stan bardzo przykrych emocji, a tym samym gorszego nastroju i niższego poczucia własnej wartości. Mimo to mówimy do siebie różne trudne przykre rzeczy typu.: „Jestem do niczego” czy „Jestem beznadziejną mamą” nawet kilka razy dziennie. Czy te i podobne myśli wnoszą coś dobrego do
Jako rodzice mierzymy się na co dzień z wieloma wyzwaniami i jesteśmy przeładowani sporą ilością różnych obowiązków. Trudno jest nam więc czasem zaakceptować przyjmowanie na siebie kolejnych obciążeń w postaci szalonych zabaw dzieci, po których nie pozostaje nic za wyjątkiem bałaganu, sterty brudnych ubrań do prania i mebli do mycia…
Kiedy dziecko zachowuje się w męczący dla nas sposób, często wydaje nam się, że “robi nam na złość”, “przesadza”, “wymyśla” i “kombinuje”. Przy takim założeniu rodzi się nas złość i frustracja; poczucie bezsilności i niechęci do swojej pociechy. Żadne z tych stanów nie pomagają poczuć się lepiej ani jej, ani
Każdy z nas chciałby być doceniany i zauważany przez innych. Niemal codziennie oczekujemy od swoich najbliższych, że nas dostrzegą, obdarzą czułością, otuchą i zrozumieniem. To zupełnie naturalne. Wszyscy potrzebujemy wsparcia, akceptacji, uwagi, empatii i miłości. Zanim je jednak otrzymamy, możemy uczyć się dawać je sobie i innym. Często wtedy jakość
Dużo mówi się dziś o tym, aby nie zostawiać dzieci samym sobie w płaczu oraz z trudnościami, z jakimi mierzą się w danej chwili. I wspaniale, że uczymy się takiego podejścia, ponieważ wspiera ono zdrowy rozwój młodych ludzi i ich poczucie własnej wartości (na całe życie). Ważne jednak, aby pamiętać,
