Kłótnie na temat różnic w podejściu do dziecka zdarzają się zapewne każdej parze. Ważne, aby się w nich nie zapętlać, a wyciągać z nich mądre i wspierające wnioski. W tym celu warto przypominać sobie o tym, że zawsze możemy dostrzec perspektywę partnera i go usłyszeć, ale także uszanować siebie i
Podczas świątecznych spotkań z rodziną wydarza się zapewne wiele dobrych i ciepłych momentów, które warto dostrzec i docenić. Czasem wkradają się też takie, o których wolelibyśmy nie pamiętać, jednak pozostają one z nimi na długo i niekorzystnie odbijają nie na naszym samopoczuciu. Trudne postawy i uwagi, z którymi musimy się
Myślę, że nic nie przeraża i nie zasmuca tak bardzo, jak pozostanie obojętnym wobec krzywdy drugiego człowieka. I mimo że zdarzenia, w których uczestniczymy, bywają różnorodne i trudno odnieść się do każdego z nich w ten sam sposób, uważam, że należy reagować na cierpienie innych i tego samego uczyć swoje
Tuż przed wyjściem do parku. – Ja chcę to! – woła synek i wyciąga z szafy płaszcz ze skrzydłami anioła, należący wcześniej do jego starszej siostry. – Ale już jesteś ubrany i wychodzimy – przypomina córka. – Ale ja chcę! – powtarza maluch, po czym z impetem sięga po płaszcz
Zmęczenie i poczucie niemocy czasem tak bardzo dają nam się we znaki, że nie mamy możliwości, aby prowadzić z dziećmi empatycznie kwieciste rozmowy. W takich sytuacjach wspierająca okazuje się być empatia, rozumiana jako bycie blisko swoich pociech i pokazanie im, że nie są same i nie zostawimy ich bez wsparcia
Leżymy z córką na kanapie, przytulamy się i rozmawiamy o temacie, który niejednokrotnie wpędza nas (rodziców) w stan poirytowania i bezradności… -Zauważyłam, że ciężko ci wstać rano i wyjść na czas do szkoły, co? -Nie lubię tego. -Czego dokładnie? -Nie wiem. -Zastanów się spokojnie. Mamy czas. Cisza. -Dalej nie wiem.
– Nic mi nie wychodzi! – rzuca moja córka, drąc kolejną kartkę papieru podczas malowania farbami. – Co masz na myśli? – pytam. – Wszystko jest głupie, a ja maluje najgorzej na świecie. (Tutaj wyrwało mi się prawie: “No coś ty! Malujesz super itd…”, ale się powstrzymałam.). – Brzmi jak
“Ty i te twoje bezstresowe wychowanie! Zobaczysz, co z niego wyrośnie!” – powiadają przeciwnicy rodzicielstwa pełnego empatii i emocjonalnej świadomości. Tym samym podcinają skrzydła dorosłym, starającym się wychowywać swoje dzieci na silnych ludzi, potrafiących obchodzić się ze swoimi emocjami i z uczuciami oraz konstruktywnie radzących sobie ze stresem. Trudno nie
Nagradzanie dzieci materialnymi rzeczami nie wzmacnia motywacji dzieci do nauki i działania (wbrew pozorom), ani nie pomaga dzieciom trwale zapamiętywać, jakie aktywności i postawy są wartościowe i wspierające dla dziecka i drugiego człowieka, a jakie nie. Dzieje się tak dlatego, że połączenia między neuronalne w mózgu dziecka, (odpowiadające m.in. za
Od dziesięcioleci słyszymy te same powiedzenia typu: „Dzieci i ryby głosu nie mają”, „Wszystko jest kwestią organizacji”, „Złość piękności szkodzi”. Na pozór niewinne stwierdzenia potrafią wnieść do życia dzieci i nas, dorosłych, dużo napięcia, niepotrzebnej presji i szkodliwych przekonań o sobie (a co za tym idzie trudności psychicznych i emocjonalnych).
