Dzieci wypowiadają mocne i nieprzyjemne słowa wówczas, kiedy coś je przerasta i „nie radzą” sobie z tym, co przezywają. Ponieważ nie potrafią jeszcze (niczym dojrzali dorośli) opisać tego, co myślą i czują, a także czego potrzebują i na co się nie zgadzają, w przypływie silnych emocji dzieci rzucają raniące słowa,
Aby być dla dziecka prawdziwym autorytetem, czyli kimś, kogo dziecko szanuje i kogo pragnie naśladować, NIE należy być wobec niego chłodnym i surowym, czy też wzbudzać w dziecku strachu (autorytet zbudowany na lęku, to żaden autorytet!), ale życzliwie wspierać dziecko i być blisko niego (mentalnie, emocjonalnie i fizycznie), kiedy tylko
Kiedy dziecko zrobi coś “niewłaściwego” i wyrazi swoje emocje poprzez płacz, dorosłym przychodzi czasem do głowy, aby posłać je do swojego pokoju lub do kąta, żeby się wypłakało i przemyślało swoje zachowanie. Tymczasem przeżywanie trudnych emocji w samotności nie pomaga dziecku zrozumieć swoich „błędów” i nauczyć się czegoś wartościowego. W
Kiedy dzieci “marudzą” i “pojękują” oznacza to, że sobie z czymś nie radzą (a raczej radzą sobie najlepiej, jak potrafią) i jest im z czymś trudno. Nie chcą nas zdenerwować, ani uprzykrzyć nam życia, ale próbują zakomunikować, że odczuwają dyskomfort i coś je przytłacza. Mogą wówczas potrzebować 1. bliskości z
Dziecięce napady złości i niezadowolenia potrafią dać się we znaki każdemu z nas. Nie ma się czemu dziwić. Po pierwsze niełatwo jest nam się z nimi obchodzić, a po drugie dzieci po prostu często się denerwują, a my – dorośli – mamy dużo na głowie, więc dziecięce emocje zupełnie nas
Dzieci wołają nas najczęściej wtedy, kiedy potrzebujemy coś zrobić albo przez chwilę odpocząć. Nie robią tego jednak po to, aby uprzykrzyć nam życie, ale raczej dlatego, że kiedy zajmujemy się czymś innym, często się wyłączamy. Jesteśmy trochę nieobecni. Dzieci to wyczuwają i zwykle niepewnie się z tym czują. Nawołują nas
Kiedy widzimy, że dziecko narusza nasze lub czyjeś granice, nieraz rzucamy do dziecka automatyczne komunikaty, typu: “Co ty wyprawiasz?”, “Uspokój się!” itd. Takie frazy, będące często początkiem przydługiego monologu, nie nauczą dziecka szacunku do czyichś granic i nie pomogą mu uczyć się konstruktywnych sposobów na wyrażanie silnych emocji. Dziecko może
Dzieci słyszą od innych dorosłych różne słowa i komunikaty, którymi nie zawsze chcemy karmić swoje pociechy. Co jednak począć, gdy niewspierające zwroty i szablonowe hasła padają poza domem, np. w przedszkolu, w szkole, czy podczas rodzinnych spotkań? Czy należy wyjaśnić dzieciom pewne postawy i jak to zrobić? Oto post, który
W silnych emocjach, poczuciu zmęczenia, czy bezradności każdemu z nas zdarzyło się powiedzieć do dziecka coś, czego nie chcieliśmy i żałowaliśmy. Nie ma się czemu dziwić! Nie chcemy przecież krzywdzić osób, które kochamy i na których nam zależy. Jednak ani życie, ani rodzicielstwo nie są zerojedynkowe! Jeśli czasem zrobimy coś
Jako rodzice chcemy, aby nasze dzieci wzrastały w sile i odwadze. Potrafiły dobrze radzić sobie z trudnościami i z otwartością podejmowały się nowych wyzwań. Stawały się też coraz bardziej niezależne i samodzielne. Wciąż słyszy się głosy mówiące o tym, że aby mogło się to powieść, musimy być chłodni i surowi
