To nie jest tak, że jak wybrałaś bliskościowe i bezprzemocowe podejście do swojego dziecka, to inni też takie wybiorą. Że jak Ty nie używasz komunikatów typu: „przestań płakać, przecież się nie stało”, „oj, nieładnie”, „ale grzeczna dziewczynka”, to inni też z nich zrezygnują. Z czasem, o ile nie będziesz ich
Wchodzę do mieszkania i słyszę krzyk mojego starszego dziecka. Widzę, że W. zamknęła się w pokoju i coś przeżywa, płacze. Powód nie jest mi znany. – Co się dzieje? – pytam męża. – W. chciała trzeciego loda, kiedy byliśmy na Kępie, a ja powiedziałem nie. Przyjęła to. Było spokojnie. Przyszliśmy
Zmęczenie, pośpiech, codzienne rodzicielskie wyzwania oraz nieustanne mierzenie się z zapisanymi w nas wzorcami postępowania, potrafią odbierać wewnętrzną moc i energię. Kiedy jest mi trudno i źle, jestem zmęczona i niewyspana, zaczynam myśleć o sobie (i innych) w mało budujący sposób. Otwieram wówczas szufladę z dobrymi myślami, które wspierają mój
Zatrzymał mnie ten obraz. Zatrzymał w uważności na to, co we mnie i w nas. W przypomnieniu o tym, że wszyscy TO w sobie mamy. Naturalną zdolność zanurzenia się w chwili obecnej. W przepływie; poczuciu połączenia. Ćwiczenie uważności to chwile obecności, którymi obdarowujesz siebie i świat. Nie całe dnie, czy
Stał nad nią i popłakiwał, bo bardzo chciał bawić się pistoletem do kleju (na zimno), z którego W. właśnie korzystała. Kiedyś bym natychmiast zaingerowała, namawiała, pouczała. Wczoraj się zatrzymałam, stanęłam obok, aby zadbać o bezpieczeństwo dzieci, ale więcej byłam (obecna) w uważności i obserwacji, niż w działaniu, gadaniu, wymyślaniu, zadawalaniu…
To nie jest tak, że kiedy pracujemy nad zmianą podejścia do siebie, swojego dziecka czy partnera i już wiemy, jak chcielibyśmy funkcjonować w relacji, aby stawała się coraz bardziej wspierająca i konstruktywna, to już zawsze wszystko potoczy się tak, jakbyśmy chcieli. Istnieje szereg czynników, które wpływają na nasze emocje, uczucia,
Odpuszczenie sobie wygląda czasem właśnie tak. Na śniadanie były kanapki, na obiad makaron z sosem pomidorowym, a kolacji już nawet nie nie pamiętam; każdy złapał to, na co miał ochotę i zjadł tam, gdzie chciał. Umorusane i śmiejące się przez pół soboty dzieci, mówią same za siebie… Nie chcę już
Rok temu o tej porze byłam już po dwóch solidnych obiadach, gofrach, naleśnikach, sałatce warzywnej i kanapkach z pomidorowym hummusem 35-stopniowy upał sprawił, że nie przyszło mi do głowy, co zwiastuje mój wilczy apetyt Objedzona, spocona, niewyspana i zmęczona afrykańskim skwarem, postanowiłam wejść pod prysznic. Później było trochę jak w
Po powrocie W. ze szpitala nadrabiamy ogromne zaległości w relacjach i pracy. Mąż działa w swojej firmie od rana do popołudnia. Ja w tym czasie opiekuję się dziećmi, a później się wymieniamy i ja pracuję do późnego wieczora. Wczoraj prosiłam K., aby wrócił możliwie wcześnie, ponieważ większość moich projektów wymaga
Świętuję po cichutku Właśnie skończyliśmy pracę nad kolejną częścią Tosi i Julka, której premiera odbędzie się już 26 sierpnia Kto cieszy się razem ze mną? Wydawnictwo Dwukropek i Pani Katarzyna Biegańska dziękuję za cudowną współpracę!
