Mamo, dorośli mówią czasem coś, ale widać, że to nieprawda. – Co masz na myśli? – Że mówią inaczej, niż chcą. – Że coś mówią, ale nie do końca się z tym w sumie zgadzają? – No tak. – A kiedy tak mówią? – Jak są z koleżankami. – Czyli

To, ile razy podniosłaś głos na swoje dziecko, ile razy odmówiłaś mu zabawy, kiedy czułaś się zmęczona; jak wyglądasz i czym się zajmujesz; ile ukończyłaś fakultetów i ile lajków zebrałaś pod swoim zdjęciem, nie definiuje twojej wartości. Nie określa tego, kim jesteś, bo jesteś cały czas sobą. Ważną i wartościowa,

To, czego dzieci potrzebują po powrocie z przedszkola, domyka się w bliskości i czułym kontakcie z nami, cichej i spokojnej rozmowie oraz bezpiecznej przestrzeni sprzyjającej rozładowaniu napięć. Dlatego tak ważne jest, aby sprawdzać, jakie komunikaty wysyłamy dzieciom, kiedy spotykamy się z nimi po kilku godzinach spędzonych osobno. Czy to, co

Stałam tu nad brzegiem Wisły ponad 15 lat temu. Zlękniona, krucha, niepewna. Szukająca celu, siebie i szczęścia. Myślałam wtedy, że szczęśliwy człowiek to ten, który stale tryska radością i tęczą; jest zamożny i pewny siebie; odważny i uśmiechnięty; nieustannie podbija świat. Nie doświadcza niepokoju, słabości, potknięć i upadków; wstydu, złości,

Mamo, chcę zrobić babeczki. – Rozumiem, tylko, że jest już dwudziesta pierwsza i czuję, że to za późno na pieczenie. – Czemu? – Bo jestem zmęczona i chciałabym pójść wcześniej spać. – Mamo, to jest dla mnie ważne. – Pieczenie? – Tak. – Czemu? – Bo miałam taki dzień. –

Porozumienie bez przemocy nie jest o tym, że ma być zawsze miękko i delikatnie. Ma być prosto z serca i będzie. Rodzice kochani! Wszyscy mamy dzieci i nasze dzieci przechodzą różne etapy rozwoju. Czasem krzyczą, tupią, płaczą, rzucają się na podłogę. Czasem uderzają inne dzieci. Wyrwą im zabawki, popchają siebie

To, co mówimy do naszych dzieci, ma niebagatelny wpływ na ich sposób postrzegania siebie, myślenia o sobie i innych; na poczucie bezpieczeństwa, od którego w ogromnym stopniu zależy, czy i w jaki sposób poradzą sobie w różnych życiowych sytuacjach. Dlatego warto nieustannie przypominać sobie o tym, że zachowanie dzieci jest

Antek bawi się z dziećmi na placu zabaw. Nagle w przypływie silnych emocji uderza plastikową koparką młodszego od siebie kolegę. Maluch zaczyna głośno płakać. Mama Antka woła: “stop”, bierze chłopca na ręce i zabiera na polanę z dala od piaskownicy. Tata Leona, bo tak nazywa się młodszy chłopiec, przytula syna.