Zmiana w rodzicielstwie wydarza się przede wszystkim na poziomie podejścia do siebie i swoich dzieci. Ponieważ jednak przez wiele lat uczono nas, że budowanie relacji i wspieranie dzieci w konflikcie polega na szukaniu oprawców i kozłów ofiarnych, dziś niełatwo jest nam uwolnić się od komunikatów, które zamiast zbliżać i uczyć,
Miedzy tym, co zostało odkryte i zbadane, nazwane i wypowiedziane, rozciąga się przestrzeń na mowę ciszy i uznania tego, co jest. Bycie tylko i aż obecnym. Zrobienie dwóch kroków do tyłu i emocjonalne odłączenie się od wybuchów złości i frustracji dzieci, bo nie jest moja i o mnie nie mówi.
Wchodzę do mieszkania i słyszę krzyk mojego starszego dziecka. Widzę, że W. zamknęła się w pokoju i coś przeżywa, płacze. Powód nie jest mi znany. – Co się dzieje? – pytam męża. – W. chciała trzeciego loda, kiedy byliśmy na Kępie, a ja powiedziałem nie. Przyjęła to. Było spokojnie. Przyszliśmy
Zmęczenie, pośpiech, codzienne rodzicielskie wyzwania oraz nieustanne mierzenie się z zapisanymi w nas wzorcami postępowania, potrafią odbierać wewnętrzną moc i energię. Kiedy jest mi trudno i źle, jestem zmęczona i niewyspana, zaczynam myśleć o sobie (i innych) w mało budujący sposób. Otwieram wówczas szufladę z dobrymi myślami, które wspierają mój
Zatrzymał mnie ten obraz. Zatrzymał w uważności na to, co we mnie i w nas. W przypomnieniu o tym, że wszyscy TO w sobie mamy. Naturalną zdolność zanurzenia się w chwili obecnej. W przepływie; poczuciu połączenia. Ćwiczenie uważności to chwile obecności, którymi obdarowujesz siebie i świat. Nie całe dnie, czy
To nie jest tak, że kiedy pracujemy nad zmianą podejścia do siebie, swojego dziecka czy partnera i już wiemy, jak chcielibyśmy funkcjonować w relacji, aby stawała się coraz bardziej wspierająca i konstruktywna, to już zawsze wszystko potoczy się tak, jakbyśmy chcieli. Istnieje szereg czynników, które wpływają na nasze emocje, uczucia,
Odpuszczenie sobie wygląda czasem właśnie tak. Na śniadanie były kanapki, na obiad makaron z sosem pomidorowym, a kolacji już nawet nie nie pamiętam; każdy złapał to, na co miał ochotę i zjadł tam, gdzie chciał. Umorusane i śmiejące się przez pół soboty dzieci, mówią same za siebie… Nie chcę już
Rok temu o tej porze byłam już po dwóch solidnych obiadach, gofrach, naleśnikach, sałatce warzywnej i kanapkach z pomidorowym hummusem 35-stopniowy upał sprawił, że nie przyszło mi do głowy, co zwiastuje mój wilczy apetyt Objedzona, spocona, niewyspana i zmęczona afrykańskim skwarem, postanowiłam wejść pod prysznic. Później było trochę jak w
Świętuję po cichutku Właśnie skończyliśmy pracę nad kolejną częścią Tosi i Julka, której premiera odbędzie się już 26 sierpnia Kto cieszy się razem ze mną? Wydawnictwo Dwukropek i Pani Katarzyna Biegańska dziękuję za cudowną współpracę!
Mówiłam dosłownie przez dwie minuty, oglądało nas 2,5 mln osób. Ciekawe, czy te kilka wypowiedzianych słów niesie przekaz, przy którym ktoś się zatrzyma. Wierzę, że tak. Chciałabym świata bez presji, nierealnie wysokich wymagań stawianych dzieciom i przekonania, że ilość punktów zebranych na egzaminie definiuje ich, jako ludzi. Bo nie definiuje.
