Tego dnia wstałam totalnie niewyspana i skołowana. Maluch nie spał pół nocy (zęby), a starsza córka obudziła się ze wszystkim na: „nie” i „nie chce mi się”. „Dobra, może mieć słabszy dzień, ale dlaczego akurat dziś?” – pomyślałam. Później popłynęły kolejne myśli-zapalniki typu: „wiecznie pod górkę”, „chyba nie dam rady”,
Słowa, które wypowiadamy do naszych dzieci oraz sposób, w jaki do nich mówimy, wpływa na ich poczucie własnej wartości, odporność psychiczną oraz spojrzenie na siebie i świat. Dlatego tak ważne jest, aby 1. praktykować uważność i zatrzymywać się przy komunikatach, które wysyłamy dzieciom każdego dnia, 2. ćwiczyć nowe sposoby
Nieustanna złość i żal do siebie za to, że nie udało Ci się postąpić w określony sposób w kontakcie z dzieckiem, nie służą ani Tobie, ani Twoim bliskim. Nie pozwalają Ci dobrze o sobie myśleć. Są jedynie ogniwem zapalnym, nakręcają spiralę trudnych uczuć i emocji. Oddalają Cię od czułego i
Córka wybuchła złością i rzuciła w brata plastikowym klockiem. Zapłakana wybiegła do swojego pokoju. Przyszłam do niej po kilku podskokach i oddechach, które pomogły mi upuścić swoją złość. Byłam blisko i czekałam aż emocje W. wybrzmią. Później zrobiłyśmy siłowanki i radośnie padłyśmy na łóżko. – Możemy pogadać? – rzuciłam po
Wracam do domu zmęczona i głodna, po całym dniu (wcześniejszej) opieki nad dwójką dzieci i prowadzeniu intensywnego szkolenia. Zostawiam względnie ogarnięte mieszkanie, zastaję kurniczek🤷🏻♀️ Od wejścia rzucam wymowne: – “Jejuuu”, ale mąż na nie nie reaguje. -Hej Madziu! – woła radośnie i szaleje z dziećmi na podłogowej macie. Ta scena
Jesteś głodna, córeczko? – Nie wiem. – Jest owsianka i ryż z jabłkami. Co wolisz? – Nie wiem. – Zastanów się i sobie nałóż, ok? Cisza. Córka jest zamyślona i trochę niewyspana, ale ponieważ i ja podobnie się czuję, nie biorę tego pod uwagę i rodzi się we mnie lekkie
Odporność psychiczna dziecka nie ma nic wspólnego z tym, że nie doświadcza ono trudności i niepowodzeń; stresu i sytuacji, które go generują. Wiąże się przede wszystkim ze sposobem, w jaki dzieci (a później dorośli) radzą sobie z napięciem i wyzwaniami, których doświadczają; czy potrafią konstruktywnie do nich podejść oraz jak
Kiedy nasze dziecko doświadcza trudnych emocji i napadu złości w miejscu publicznym albo w obecności innych dorosłych, którzy np. nie akceptują naszego podejścia do rodzicielstwa, często tracimy grunt pod nogami i zupełnie nie wiemy co robić. Wpadamy w stan totalnego zmniejszenia i bezradności. Zaczynamy się tłumaczyć i rumienić. Denerwujemy się
Mamo, czemu ten chłopiec cały czas się rzuca i płacze? Nie zdążyłam odpowiedzieć, bo do rozmowy włączyła się siedząca obok kobieta: „Jest niegrzeczny i źle wychowany; teraz się na wszystko pozwala, a dzieci robią, co chcą”. – W. chwyciła mnie za rękę i poprosiła, abyśmy się przesiadły. Wyraźnie nieusatysfakcjonowana usłyszaną
Pewne komunikaty i kryjący się za nimi przekaz wyraźnie przyczyniają się do budowania dobrej relacji z dzieckiem oraz wzmacniają jego poczucie mocy sprawczej i własnej wartości, a inne – niemalże natychmiast je deprymują, hamują jego ciekawość i zrywają z nim kontakt. Nasze słowa kształtują obraz świata dziecka i karmią je
