W naszej kulturze wciąż istnieją pewne przekonania, które bardzo niekorzystnie wpływają na nasz sposób postępowania wobec dziecka i jego rozwój. Jeśli chcemy dla swoich dzieci dobrego zdrowia psychicznego i fizycznego, mamy za zadanie spojrzeć na nie z bardziej świadomej perspektywy. Chciałabym aby dzisiejszy post się do tego przyczynił i obalił
Wiem, że czasem trudno jest się powstrzymać przed ostrą odpowiedzią na niewspierające uwagi ze strony innych, zachęcam jednak, aby próbować mówić inaczej. Wierzę, że ten post Wam w tym pomoże!
Ile razy zdarzyło Ci się usłyszeć…: „No przy mnie był taki spokojny, a przy Tobie od razu się złości i płacze. Tak go wychowałaś…” Albo: „W przedszkolu był bardzo grzeczny, nie mam pojęcia dlaczego przy pani/panu się tak zachowuje.” Lub też… zauważyłaś/-eś, że dziecko jest zupełnie inne (np. wybuchowe i
Słowa, które wypowiadamy, mogą ranić dzieci i stać się ich wewnętrznym głosem na całe życie. Dlatego tak ważne jest, aby uczyć się mówić do dzieci tak, by je wzmacniać i karmić zaufaniem do siebie… Oto post, który Wam w tym pomoże. Niech wspiera Was w codziennej komunikacji.
Wymaganie od dzieci, aby były grzeczne (czyli najczęściej nie wyrażały swoich emocji i nie płakały, ale robiły to, co się im każe…), powoduje, że dzieci się blokują i uczą się dopasowywać do oczekiwań innych, kosztem siebie. Mogą wówczas cierpieć na niskie poczucie wartości oraz zaburzenia natury fizycznej i psychicznej. Dlatego
Każdemu z nas zdarzy się czasem wejść w utarty schemat i powiedzieć do dziecka coś, czego nie chcemy. Możemy jednak uczyć się mówić inaczej i zamiast wypowiadać słowa, które krzywdzą i odbierają dzieciom akceptację siebie dziś i w przyszłości, codziennie je wspierać i wzmacniać. Niech ten post Wam w tym
Każdy z nas chciałby chwili spokoju w sytuacji, gdy rozmawia z drugą osobą przez telefon, czy na żywo. Niestety zazwyczaj właśnie wtedy dziecko czegoś od nas potrzebuje, zaczyna się złościć, krzyczeć lub płakać i robić inne rzeczy, które nas denerwują. Takiego zachowania dziecka można upatrywać w jego niezaspokojonych potrzebach i
Kiedy dziecko wierci się podczas posiłku, odrabiania lekcji, czesania go, czy zakładania mu kurtki, rodzice zwykle reagują poirytowaniem. Wymagają od dziecka, aby się “uspokoiło” i skupiło na tym, co robi. Nieustannie zwracają mu uwagę i żądają, aby stało, bądź siedziało w jednym miejscu. Tymczasem ruch, w który wprowadza się dziecko,
Pewna kobieta na placu zabaw mówi do swojej wnuczki: -Zobacz, Klarunia, jak chłopczyk się ładnie bawi. Dziewczynka sypie piaskiem, biega wokół piaskownicy, skacze, pokrzykuje… -Nie biegaj tak, Klarunia, bo się jeszcze przewrócisz albo buciki zniszczysz. Dziewczynka pozostaje niewzruszona. -No brak mi słów na to dziecko. A pani synek zawsze taki
Dzieci uczą się przez działanie, chcą próbować nowych rzeczy i eksplorować świat. Komunikaty typu: „Uważaj!”, „Mówiłam, że tak będzie”, „Jesteś na to za mały” itp., nie pozwalają dzieciom rozwijać skrzydeł. Jeśli zdarza się nam raz na jakiś czas w porządku, ale jeśli wypowiadam je nieustannie, mają one duży wpływ na
