– Mamo, fuj. Nie chce tego jeść. – Słyszę, że coś ci nie smakuje. – Omlet jest niedobry. Nie chcę go. Chcę coś innego. – Rozumiem, że coś ci nie gra. – Fuj, fuj… Och, jak ja nie lubię tego „fuj”. Za każdym razem, kiedy to słyszę, rodzi się we

Mam taką ważną obserwację i chciałabym się nią z Wami podzielić. Za każdym razem, kiedy w codzienności dopadał mnie lęk o moje dziecko albo wątpliwości związane z rodzicielstwem i pojawiały myśli typu: “Oj, zaraz spadnie”, “O nie!, zaraz się przewróci”, “Kurcze znów nic nie zjadła, teraz będzie chodzić głodna i

Oto moje dziecko, lepiące kwiaty z ciastoliny, siedzące w ciszy i skupieniu przez całe 45 minut… Moje dziecko, które nigdy nie „mogło” usiedzieć w miejscu ani przez chwilę, które od zawsze musiało być w ruchu i wciąż zapraszało nas do przeróżnych aktywności; które mniej więcej do 4 roku życia nie

Poranny krzyk i płacz dziecka, kiedy rzeczywiście trzeba już wychodzić z domu, potrafi przyprawić o złość niejednego dorosłego. Mnie dziś też niemalże poniosło, ale ufff…, zatrzymałam się i dowiedziałam, czegoś ważnego… – Maaaaamo, maaaaaamo! Nie chcę, nie lubię, nie! – Słyszę cię, ale czego nie lubisz? – Nie chcę tych

Córka nie dostała tego, o co prosiła. W odpowiedzi na to (w złości) rozlała dużą miskę wody na podłogę w łazience. Tata ogarniał całą tę sytuację. Ja byłam w pokoju obok i przysłuchiwałam się, choć chwilami bardzo chciałam wkroczyć… Powstrzymałam się i dałam tacie przestrzeń do nawiązania porozumienia… – Aaaaa,

Zatrzyma w najbardziej niespodziewanym momencie. Wówczas gdy tak bardzo będzie zależało ci na tym, żeby nic nie pokrzyżowało twoich planów. Nie zburzyło tego, co robisz. Zatrzyma cię, choć wcale nie będziesz tego chcieć, bo nie będzie na to czasu i przestrzeni. Zatrzyma cię nagle… i przebudzisz się. Nareszcie. Ostatnie tygodnie

W dzieciństwie raczej rzadko spotykaliśmy się ze strony bliskich z bezprzemocowym porozumieniem, uwzględniającym nasze potrzeby, uczucia i emocje. Niejednokrotnie słyszeliśmy: „Przestań się mazać!”, „Nie wolno płakać”, czy „Przecież to nic nie boli, uspokój się!”, co skutkowało i do dziś skutkuje m.in. tym, że: 1. często wypieramy swoje trudne emocje albo/i

Rozmowa z moją córką po spotkaniu z przyjaciółmi, którym właśnie urodziło się dziecko… – Mamo, a dlaczego dorośli tak powoli ubierają małego dzidziusia i ciągle na niego patrzą i są tacy, że delikatnie go przytulają i dotykają. I że cały czas się do niego uśmiechają? – Pytasz o to, dlaczego

Przez prawie trzy lata przygotowywałam i odwoziłam córeczkę rano do przedszkola. Od jakiegoś czasu z różnych powodów zadanie to przejął mój mąż. Oto jaką wiadomość otrzymałam od niego przed kilkoma minutami (tak, mam zgodę autora na publikację 🙂): „Madzia, chcę Ci podziękować za trzy lata ogarniania Wiki rano do przedszkola. Jesteś

„Parę minut zaufania, parę minut uwagi poświęconej entuzjazmowi dzieci zmieni ich życie – i z pokolenia na pokolenie zmieni świat”. Andre Stern Jako rodzice chcielibyśmy zapewnić swoim pociechom szczęśliwe dzieciństwo i spełnione życie. Każdego dnia staramy się więc w taki sposób dbać o ich rozwój, aby wyrastały na mądrych, silnych