Większość z nas – dorosłych przyznaje dziś, że w okresie dzieciństwa i dorastania nie miało okazji, aby swobodnie okazywać swoje trudne emocje i uczucia. Często słyszeliśmy wówczas komunikaty typu: „Przestań się mazać”, „Nie bądź smutas”, „Nie becz z byle powodu” itd. Niewielu z nas miało możliwość, aby nauczyć się, jak

💯❗️Właśnie ruszyła przedsprzedaż e-booka do empatycznej komunikacji, na którego czekaliście! 😍🥳 KUP TERAZ I OTRZYMAJ NAGRANIE WEBINARIUM Bardzo się cieszę, że mogę oddać go w Wasze ręce i wspierać Was w codziennej komunikacji z dziećmi i dorosłymi. E-book pt.: “Moc słów. Jak komunikować się z dziećmi i dorosłymi, aby dojść

Kiedy nasze dziecko komuś czegoś odmawia, czujemy się najczęściej bardzo niezręcznie. Zawstydzamy się i denerwujemy się reakcją innych i/albo wkurzamy się na swoje dziecko. Trudno jest nam wówczas zachować spokój i spojrzeć na daną sytuację racjonalnie. Przecież my – dorośli też nie zawsze mamy ochotę spędzać czas z innymi i

Inni dorośli potrafią nam czasem dołożyć. Uderzyć w czuły punkt, sprawić przykrość i zranić. Ponieważ przez lata uczono nas, że wyśmiewanie innych, ocenianie, krytykowanie, porównywanie itd. to naturalne formy przekazu, dziś niejednokrotnie sądzimy, że warto pozostać im wiernym. Tymczasem nie ma nic gorszego, niż wbijanie emocjonalnych szpilek! Ale… NIE musimy

Mimo że trudno jest czasem odpowiedzieć innym, że mają przestać coś robić, zwłaszcza, kiedy to krzywdzi nas czy nasze dzieci, można to ćwiczyć i pracować ze swoją asertywnością. Kiedy babcia, wujek, czy inny dorosły rani nasze dziecko, tj.: porównuje je z innymi, zawstydza je, wyśmiewa (itd.) możemy coś z tym

Każdy rodzic chciałby, aby jego dziecko było empatyczne i potrafiło budować konstruktywne relacje; umiało szczerze przeprosić, kiedy i z szacunkiem odnosić się do siebie i innych. Aby mogło się to powieść, dziecko potrzebuje dobrej praktyki z otoczenia. Ta praktyka nie ma polegać na zmuszaniu dziecka do bezrefleksyjnego wypowiadania słów, ale

Kiedy ktoś odtrąca nasze dziecko w zabawie albo odmawia mu czułości, mamy ochotę rzucić się na niego z przysłowiowymi pazurami, a nasze serce pęka na milion drobnych kawałków. To zrozumiałe. Chcielibyśmy dla naszych dzieci jak najlepiej. Życzymy sobie, aby były szczęśliwe i radosne; lubiane i kochane przez innych. Czy jednak

Najczęściej zwracamy uwagę na nasze dzieci, kiedy robią coś, czego nie lubimy; coś, co narusza nasze granice albo granice innych. Dzieci szybko się uczą, że przybiegamy do nich niemal zawsze wówczas, kiedy się ze sobą kłócą. Aby zapamiętywały jednak to, co dobre dla nich i innych i uczyły się, że

Przygotowuję w kuchni śniadaniówkę dla córki na zajęcia i słyszę jej rozmowę z młodszym bratem: -Przepraszam że na ciebie krzyknęłam, nie wystarczyło mi cierpliwości, ale zabrałeś mi rysik z ręki, a ja bardzo tego nie lubię. Chciałabym dobrze się bawić, a jak mi wyrywasz, to ja już się dobrze nie