Ponieważ przez wiele lat uczono nas, że należy poświęcać się innym, niezależnie od tego, czy mamy na to siłę i tego chcemy, czy też nie, często pomagamy dość automatycznie, kosztem własnego zdrowia, dobrego samopoczucia i życia.
Kiedy wokół nas (wśród naszych dorosłych przyjaciół, znajomych, czy też w naszym kraju), dzieje się dużo trudnych i przykrych rzeczy, czujemy się w obowiązku, aby coś zrobić/zmienić. I wspaniale! Każde, nawet najdrobniejsze działanie i każdy głos ma znaczenie! Ważne jednak, aby przy tym wszystkim uczyć się widzieć siebie i o siebie zadbać.
Działać zgodnie ze swoimi zasobami i możliwościami; nie robić niczego tylko dlatego, że obawiamy się, co pomyślą o nas inni, bo naprawdę nie musimy nic nikomu udowadniać!, ale każdorazowo zatrzymać się i sprawdzić, ile mamy zasobów i jakie są nasze realne możliwości, z także na co chcemy sobie pozwolić.
Łatwo jest bowiem zatracić się dla innych, ale trudniej jest wyjść z tego, co nam nie służy, a nawet bywa dla nas toksyczne i wrócić do siebie (na nowo poczuć wewnętrzną moc…).
Oto post, który pomoże Wam zatroszczyć się o siebie i to, co dla Was ważne, nie zapominając przy tym o innych… (win-win!)
Niech przekaz Was wspiera i koi!
