„Magda, często piszesz, że bezwarunkowa akceptacja dziecka to podstawa jego zdrowego poczucia własnej wartości i zrównoważonego rozwoju emocjonalnego, społecznego i intelektualnego. No, ale przecież nie może być tak, że rodzic ma zgadzać się na wszystko, co dziecko robi i czego chce. No bo jak ja mam akceptować zachowanie synka, kiedy

– Wiki, widzę, że nie zjadłaś obiadu w przedszkolu. Nie byłaś głodna? – No. – Odgrzać ci go? Cisza. – Pytałam, czy chcesz zjeść teraz obiad? Cisza. Trochę się we mnie kotłuje… Nie lubię tego nieodpowiadania, ale wiem, jak to działa u dzieci, więc wyluzowuję. Myślę sobie tylko, że skoro

Coraz częściej mówi się o tym, że niskie poczucie własnej wartości dziecka to coś, co znacząco utrudnia mu radzenie sobie z emocjami, uczenie się, podejmowanie nowych wyzwań, budowanie relacji z ludźmi i czerpanie radości z życia teraz i w dorosłości. Badacze, terapeuci i doświadczenia setek tysięcy rodziców jasno pokazują, że

– Mamo, chcę na dwór. – Słyszę, ze chciałabyś wyjść. Wiki, jestem zmęczona i potrzebuję sobie tutaj poleżeć. Tata wraca później, więc jesteśmy teraz same. – Ale ja chcę iść z Tobą na dwór. – Jasne, rozumiem. Tylko, że mnie już brakuje energii i chciałabym teraz odpocząć. – Ale ja

– Mamo, przyjdź do mnie! – Ok, za chwilę. Właśnie zdejmuje ostatniego naleśnika z patelni. – No to jak skończysz…. – Jestem. Wchodzę do sypialni. Córka siedzi na łóżku nieco zasmucona i obserwuje, co dzieje się za oknem. Zamieniam się w wielkie empatyczne ucho. – Córeczko, widzę, że jest ci

– Mamo, ja chcę iść na basen, teraz. – Słyszę, że chcesz popływać. – Tak, bo dawno nie byłam. Ale teraz. Córka wychodzi do garderoby, wraca z pełnym ekwipunkiem. My odpoczywamy po posiłku. (edit: Wika wie, że potrzebujemy chwili na regenerację. Mówimy o tym). – Już jestem gotowa. – Widzę,

Bądź dla siebie dobry, Rodzicu. 💚 Nieustanna złość i żal do siebie za to, że nie udało Ci się postąpić w określony sposób w kontakcie z dzieckiem, czy partnerem nie służą ani Tobie, ani Twoim bliskim. Są jedynie ogniwem zapalnym, nakręcają spiralę trudnych uczuć i emocji. Oddalają Cię od czułego i

ak – byłam na „każde zawołanie”. Tak – nosiłam i karmiłam piersią przez kilka lat. Tak – spałam i wciąż śpię blisko. Tak – jestem dostępna fizycznie i emocjonalnie dla swojego dziecka. Tak – szanuję jego uczucia, potrzeby i upodobania. Tak – kocham je zawsze, bezwarunkowo, nie tylko wtedy, gdy

Rozmowa z mężem o dziecku i tym, co można robić, kiedy narusza ono nasze granice. – Madzia, mam serio obawy, że to nie jest ok. – O czym mówisz? – Zobacz, Wika dziś mnie obsypała piaskiem i rzuciła nim w twarz, kiedy jej powiedziałem, że się zbieramy do domu, bo

– Mamo, mamo, chcę iść na ogródek! – Myślę, że to dobry pomysł, kochanie. – To ubierz mnie mamo. – Co masz na myśli? – pytam, wiedząc, że córka zwykle ubiera się sama. – Załóż mi te duże spodnie na deszcz i błoto. Nie umiem ich sama… Mamo, mamo, no