Siedem zdań, których nie powinno słyszeć Twoje dziecko

To, co mówimy do dzieci, może budować ich poczucie wartości, odporność psychiczną i zaufanie do nas, ale także negatywnie wpłynąć na ich rozwój w najważniejszych obszarach.

Codziennie powtarzane krzywdzące komunikaty mogą zostawić trwały ślad w dziecięcym umyśle – prowadzić do niskiej wiary w siebie i swoje możliwości, poczucia wstydu, wycofania, wzmożonej agresji, lęku przed porażką i utraty zaufania do rodzica.

Dlatego tak ważne jest, by uczyć się mówić do dzieci we wspierający sposób.

Aby pomóc Wam w tej drodze, przygotowałam listę zdań, których warto unikać, oraz propozycje, czym je zastąpić. Dzięki temu możecie budować głębszą więź z dzieckiem i wspierać jego rozwój. Niech te wskazówki będą dla Was inspiracją na drodze do spokojnego rodzicielstwa.

7 zdań, których nie powinno słyszeć Twoje dziecko

1. Zamiast: „Zachowuj się normalnie.”

Takie zdanie może wywołać w dziecku wstyd i przekonanie, że coś jest z nim „nie tak,” co negatywnie wpływa na jego poczucie własnej wartości i wiarę w siebie.

Warto więc powiedzieć:

„Widzę, że masz dużo energii. Może spróbujemy ją wykorzystać w zabawie?”

2. Zamiast:
“Jak będziesz mnie bić, to ci oddam i zobaczysz jak to jest.”

Odpowiadanie przemocą lub groźbą na agresję dziecka, uczy je, że takie zachowanie jest akceptowalne, a nie jest!

Warto więc powiedzieć:

“Nie zgadzam się na bicie. Możesz wyrzucić złość przez krzyk, np. aaa, wrrr, grrr.”

3. Zamiast:
“Tata będzie zły, jak zobaczy twoje oceny.”

Takie słowa wywołują strach przed rodzicem i jego reakcją oraz szkołą!, zamiast pomagać dziecku zrozumieć, co może zrobić, aby lepiej sobie radzić.

Warto więc powiedzieć:

„Zastanówmy się, co można zrobić, aby było ci łatwiej w szkole. Jestem tu, żeby ci pomóc.”

4. Zamiast:
„Jak będziesz się tak zachowywać, nikt cię nie będzie lubił.”

Takie komunikaty uczą dziecko, że jego wartość zależy od opinii innych, co może prowadzić do lęku przed odrzuceniem i trudności w budowaniu zdrowych relacji.

Warto więc powiedzieć:

„Widzę, że teraz trudno ci dogadać się z Tosią. Zastanówmy się, co mogłoby pomóc?”

5. Zamiast:
„Nic z ciebie nie będzie, jeśli tak dalej pójdzie.”

Takie zdanie może demotywować i sprawić, że dziecko zacznie wierzyć w to, że jest słabe i do niczego, a stąd niedaleko do dotkliwych problemów emocjonalnych i psychicznych.

Warto więc powiedzieć:
“Co możemy zrobić, żeby było lepiej?”

6. Zamiast:
„Uspokój się, przecież nic się nie stało.”

Takie słowa sprawiają, że dziecko może poczuć, iż jego emocje są nieważne, co prowadzi do ich tłumienia, kumulowania i braku umiejętności radzenia sobie z nimi

Warto więc powiedzieć:
“Widzę, że jesteś zdenerwowana. Spróbujmy razem się uspokoić. Pomogę ci w tym.”

7. Zamiast:
“Ile razy można ci powtarzać!”

Dziecko uczy się przez działanie, nie przez krytykę. Takie zdania mogą je zniechęcić, sprawiając, że czuje się bezradne i jeszcze bardziej niezdolne do współpracy.

Warto więc powiedzieć:
“Spróbujmy zrobić to razem, żebyś łatwiej zapamiętała na przyszłość.”

Magdalena Boćko-Mysiorska