Jeśli chcemy wesprzeć dzieci w uczeniu się siebie, swoich emocji, granic i potrzeb oraz szacunku wobec innych, mamy przed sobą jedno bardzo ważne zadanie: wyłączyć swoje przekonania, ego oraz niewspierające interpretowanie dziecięcych zachowań i postaw: „że robi na złość!”, „że tak nie wolno!”, „że niewychowany i rozpieszczony” i podejść do dzieci z uważnością, bez zbędnych ocen i wartościowania.
Wesprzeć je w emocjach, których doświadczają. Być blisko nich, kiedy jest im trudno, a dopiero później porozmawiać o tym, co się stało (o ile to niezbędne). I zrobić to w bardzo określony sposób.
Oto osiem ważnych wskazówek, pomocnych podczas uczenia dzieci wartości i kompetencji, które pozwolą im odnaleźć się w złożonym i wymagającym świecie relacji.
Niech moc uważności będzie z nami wszystkimi 
PS. Jeśli treść tego wpisu była dla Ciebie wspierającą, podziel się nim proszę z innymi
