Jeśli chcesz, aby twoje dziecko chętnie dzieliło się z Tobą swoimi emocjami, odczuciami i przeżyciami, otwórz się na niewartościujące towarzyszenie mu. 👩❤️👩
Kiedy wydarzy się coś, co przewidywałeś, że może się stać, a dziecko nie chciało tego usłyszeć, nie rzucaj automatycznego: „mówiłem ci, że tak będzie”.🤦🏻♀️
Kiedy zapytasz dziecko, co się stało, czy wydarzyło w jakiejś konkretnej sytuacji, a ono szczerze choć powściągliwie opowie ci, jak TO naprawdę wyglądało, nie moralizuj go i nie zawstydzaj, mówiąc, że „tak nie wolno”, że „to nieładnie” i „jak mogłeś rak zrobić?”, „przecież to niegrzeczne!”. Następnym (i kolejnym) razem zapewne nie powie prawdy; i to NIE dlatego, że będzie chciało Cię oszukać, ale dlatego, że bedzie bało się o niej mówić. 😞
Kiedy dziecko podzieli się z tobą jakimś konkretnym odczuciem, opowie o tym, że czegoś się wystraszyło, o tym, że ktoś sprawił mu przykrość, nie oceniaj, że postąpił (bądź postąpiło) źle, że „nie ma się czego bać”, że „nie można się tak mazać”. Mówienie o emocjach to wielka i niezwykle cenna umiejętność, jeśli chcesz rozwijać ją u swojego dziecka, wsłuchuj się w to, co chce przekazać i pomóż mu zrozumieć to, co się wydarzyło. 🙏
Kiedy nie masz zgody na coś, czego dziecko bardzo chce, trenuj umiejętne odmawianie, ale nie strasz dziecka tym, co może się stać, kiedy to zrobi. Nie groź „szpitalem”, tym, że się „wściekniesz, kiedy…” albo tym, że ktoś przestanie je lubić…
Pogadaj o tym, co widzisz, co czujesz, czego byś chciał i pomóż dziecku znaleźć optymalne (czytaj: bliskie jemu, sobie i innym) rozwiązanie. 🥰
❗️Zamiast: „nie rób tak więcej!”, „co ty wyprawiasz?!”,
🦒 można np.: „Jestem bardzo wdzięczna za to, że się ze mną tym dzielisz”, „Słyszę, że było ci przykro”, „Widzę, że bardzo się tym przejąłeś/zdenerwowałeś? Czy tak?”
albo/i:
„Kiedy o tym słyszę, czuję, że to musiało być dla ciebie trudne. Chciałabym, abyś był bezpieczny dziś i w przyszłości. Co możemy zrobić?/ Jak mogę ci w tym pomóc? / Czego innego możemy spróbować w podobnej sytuacji przyszłości?” etc.
Dziecko postępuje najlepiej jak umie w każdej chwili. Jeśli więc zauważasz, że jego strategie nie są wspierające, że naruszają swoje i czyjeś granice, to to oznacza, że dziecko potrzebuje nowych narzędzi radzenia sobie w takich czy podobnych okolicznościach, a te narzędzia może otrzymać właśnie od Ciebie. 💚
Jeśli ważne jest dla Ciebie to, aby dziecko ufało sobie i Tobie, i wiedziało, ze zawsze może zwrócić się do Ciebie z jakąś trudnością, pamiętaj, że to nie nastąpi w atmosferze lęku. Kiedy będzie się bało, jego mózg automatycznie wycofa się z sytuacji, którą skojarzy ze strachem, upokorzeniem, poczuciem odrzucenia, przykrością… Zamiast oceniać, straszyć, karać, upominać, pouczać, bądź blisko i ćwicz nawiązywanie bezprzemocowego porozumienia. 👥
Kiedy dziecko poczuje, że jesteś tutaj po to, by je rozumieć, kochać bezwarunkowo i wspierać w szukaniu mądrych rozwiązań, nie będzie obawiać się twojej reakcji i chętnie zwróci się do ciebie następnym razem; z tym, z czym samo nie daje sobie rady. 😌
Dziś to może być niewielka (acz zawsze ważna) sprawa, w przyszłości rzecz związana z jego zdrowiem (fizycznym i psychicznym) i całym życiem.
#bądźblisko
#bezoceniania
#otwórzsięnaporozumieniebezprzemocy
#nasłuchanieiuważnetowarzyszenie
#kochajbezwarunkowo
❤️❤️❤️
Fot.pixabay