Jeżeli my nie nauczymy dziecka, w jaki sposób może wyrażać swoją złość, aby nie krzywdzić innych i nie robić przykrych rzeczy, samo się tego nie nauczy!
Przygaszanie złości dziecka i kazanie mu przestać ją wyrażać, nie sprawi, że ona zniknie, wiec nie ma to najmniejszego sensu.
Dziś wiemy, że świadomość siebie i swoich emocji oraz narzędzia, które pozwalają się nimi opiekować, są fundamentem silnej odporność psychicznej dziecka i jego poczucie własnej wartości na całe życie.
Dlatego tak ważne jest, aby pokazywać dziecku, co znaczy umiejętnie wyrażać swoją złość, a także dojrzale o niej rozmawiać.
Oto post, który Wam w tym pomoże, niezależnie od tego czy dziecko ma 3 lata, 7 czy 15.
Niech Was wspiera i dodaje Wam mocy!
Jak rozmawiać z rozzłoszczonym dzieckiem?
1. Pozwól złości dziecka wybrzmieć!
Czy my myślimy logicznie w złości i chcemy prowadzić wówczas poważne rozmowy? Jasne, że nie! Chcemy uwolnić tę złość i w końcu się uspokoić. Dziecko ma tak samo! Daj mu więc czas i nie gadaj! 😉
2. Nazwij emocje dziecka lub pokaż, że jesteś blisko
Niektóre dzieci, chcą, aby nazwać, co czują np. ”Widzę, że się zezłościłeś”, a inne chcą być same w złości. Dajmy im wówczas znać, że jesteśmy obok, że mogą na nas liczyć i nas zawołać, gdy będą gotowe. To wystarczy.
3. “Wyrzuć” z siebie napięcie
Złość dziecka często prowadzi nas do impulsywnych reakcji. Dlatego zanim podejdziemy do dziecka, aby porozmawiać, warto nieco ochłonąć. Tu pomaga np. głęboki oddech, liczenie do 10 czy łyk zimnej wody. Znajdź coś swojego i uwolnij wzburzenie.
4. Pokaż dziecku granice!
Bycie blisko dziecka, gdy przeżywa trudne chwile, jest bazą jego odporności psychicznej na całe życia, ale nazywanie granic jest tak samo ważne! Powiedz więc np.: “Stop”, “Nie zgadzam się na takie zachowanie”, “Nie chcę tego w naszym domu”.
5. Porozmawiaj z dzieckiem o tym, co się stało
Dzieci potrzebują uczyć się rozumieć, z czym był związany ich wybuch złości. Powiedz np.: “Czułeś złość, bo brat wszedł do twojego pokoju bez pytania. Powiedziałeś ‘wyjdź’, ale nie zareagował i go popchnąłeś?”
6. Ustalcie sposoby “na złość”
Dziecko uczy się wyrażać złość do 21 r.ż., więc nie oczekuj, że następnym razem zahamuje swoje przykre impulsy. Jak wróci do równowagi pomówcie o tym, co można zrobić inaczej w przyszłości, bawcie się w przyjazną złość i ją rysujcie, a także regulujcie napięcia dziecka na bieżąco!
7. Modeluj zachowanie dziecka!
Dzieci uczą się przez naśladowanie, dlatego każdego dnia możesz mówić o swojej złości i uczyć się wyrażać ją umiejętnie. Mów na głos np.: “Czuję złość i chce mi się na ciebie krzyczeć, ale pokrzyczę w poduszkę, aby cię nie ranić”, “Złości mnie to, dlatego potrzebuję napić się zimnej wody i ochłonąć”, “Zrobię sprint w miejscu, bo to pomaga mi, zanim urośnie moja złość” itd. Jeśli naruszysz granice dziecka lub partnera, przeproś za to i przyjmij uczucia drugiej osoby. Pozwalaj sobie na błędy, ale nade wszystko dbaj o swoją moc, aby wystarczyło jej dla Ciebie i dla innych.
Magdalena Boćko-Mysiorska